podnieść oczy
popatrzeć na kogoś albo skierować wzrok w niebo
Tu Kościuszko w czamarce krakowskiej, z oczyma Podniesionymi w niebo, miecz oburącz trzyma (I) Ogrodniczka, podniosłszy błękitne oczęta, Zdawała się go badać, ciekawością zdjęta (III) Oczy podniosł i z palcem do ust przyciśnionym Kazał sam sobie milczeć (IV) Przypadkiem oczy podniósł, i tuż na parkanie Stała młoda dziewczyna (I). Podniósł ku niebu oczy, cicho pacierz zmówił (IV)
Czlowiek ↔ Człowiek jako istota żywa ↔ Pięć zmysłów i ich funkcjonowanie ↔ Wzrok